Sahilde – Shuntarō Tanikawa

Kara sonsuza dek uzanıyor.
Denizi göremiyorum.
Bir şiirin ancak ilk iki satırını yazabilirim
ve sonra sonsuz bir nakarat haline gelir.
Zor bir şey yok
kelimelerle çözemeyeceğim.
Bir tahta kestim,
birkaç vida alıp bir raf yaptım.
Bu bir gerçek.
Metaforlar anlamını yitirdi,
çünkü ziyadesiyle arızalı dünya.
Çocukken Medusa’yı okumuştum
ve ölümüne korktuğumu hatırlıyorum.
Şimdi taş kesildim ya,
korkutmuyor hiçbir şey beni.
İşte, böyledir metaforlar.
Su kuşlarının ötüşü –
bir şarkı mı? bir işaret mi?
bir bilgi kırıntısı?
Hiçbiri değil aslında – bir titreşim yalnızca.

Shuntarō Tanikawa
Çeviren: İnan Mayıs Aru