Neşir – Octavio Paz

Kimi zaman şiir, baş dönmesidir bedenlerin ve baş dönmesidir dilin ve baş dönmesi ölümün;
gözlerin kapalı uçurum kıyısında yürümek ve denizaltı bahçelerinde mine çiçekleridir;
kuralları ve kutsal emirleri ateşe veren kahkaha;
kumdan sayfalara paraşütle inen sözcükler;
ümitsizliktir, kâğıt bir gemiye binip de geçen
kırk gün kırk gece acı denizini, kırk gün kırk gece acı çölünü;
kendine tapınmadır, kendini yerme ve kendini kaybetme;
başını uçurmak lakapların, aynaları gömmek;
Epikür’ün bahçesinden ve Netzahualcoyotl’un bahçesinden tazecik derilmiş zamirlerdir;
anılar taraçasında flüt solosu ve düşünceler mağarasında alevlerin dansı;
milyonlarca fiilin göçü, kanatlar ve pençeler, tohumlar ve eller;
isimler, kılçıklı ve bol köklü, ekilmiş dil dalgalarına;
görülmeyen aşk ve duyulmayan aşk ve söylenmeyen aşktır: aşka aşk.

Heceler tohumlar.

Octavio Paz

Çeviren: İnan Mayıs Aru