Hiç Uyumayan Ejder – Robert Aitken

Sabah uyandığımda
Tüm varlıklarla ant içiyorum
Çiçeklerden, çocuklardan ya da kuşlardan
gelecek Dharma kıvılcımlarına hazır olmaya.

Mabette çalan çan sesini duyunca
Tüm varlıklarla ant içiyorum
Her an aynı doğrulukla çınlamaya:
lâtif, kararlı ve berrak.

Zazen’in sonunda selam verdiğimde
Tüm varlıklarla ant içiyorum
Bu içten hafifliği meşk etmeye
ailemle, dostlarımla ve kendimle.

İnsanlar öfke ve art niyet sergilediğinde
Tüm varlıklarla ant içiyorum
Sözlerindeki hakikati işitip
söyleniş biçimine boş vermeye.

Eli kulağında ölümüme bakıp
Tüm varlıklarla ant içiyorum
Doğal süreçlere uyum sağlamaya
ve geleni huzurla karşılamaya.

Çabalarım sonuçsuz kaldığında
Tüm varlıklarla ant içiyorum
Kendi sınırlarımı görmeye
ve gerçek benliğimi ortaya koymaya.

İşler yolunda gitmediğinde
Tüm varlıklarla ant içiyorum
Bu pişmanlık enerjisinden faydalanıp
kırılan parçaları özenle toplamaya.

Düşüncelerin sonsuz geçit töreninde
Tüm varlıklarla ant içiyorum
Aralarındaki boşlukları fark etmeye
ve çalıkuşlarına şans tanımaya.

Koan’ımı çözmek için kıvranıp dururken
Tüm varlıklarla ant içiyorum
Pes edip onu esas
hiç uyumayan ejdere sormaya.

Öfke ya da hüzün ortaya çıktığında
Tüm varlıklarla ant içiyorum
Duygusal tabiatımı kabul etmeye—
Tao böyle bedenleniyor bende.

Söyleyecek bir şey bulamadığımda
Tüm varlıklarla ant içiyorum
Gerçekte söylenecek bir şey olmadığı
bilgisinden razı olmaya.

Gece cırcır böceklerini duyduğumda
Tüm varlıklarla ant içiyorum
Cırcırlarla yıldızlarla keyif sürdüğü
uyumda kendi yerimi bulmaya.

Gündoğumunda okyanus kıyısında
Tüm varlıklarla ant içiyorum
Bu muazzam kudrete yeniden katılmaya
müthiş bir dinginlikle doğup batan.

Yeşil yapraklar rüzgârda sallandığında
Tüm varlıklarla ant içiyorum
Beni de dalımda bir aşağı bir yukarı
sallayan güçlerin tadını çıkarmaya.

Hemzemin geçitte bir tren tıkırtısında
Tüm varlıklarla ant içiyorum
Annemle babamı anımsamaya
ve onların gece efkârını düşlemeye.

Yemek sofrası kurulduğunda
Tüm varlıklarla ant içiyorum
Kadim yolumu onurlandıran
bir adak saymaya her öğünü.

Biri bir buluşmaya geç kaldığında
Tüm varlıklarla ant içiyorum
Boş verip geçmişe geleceğe
gevşemeye hiçliğin başladığı yerde.

İçi boş bir cinsellik önerildiğinde
Tüm varlıklarla ant içiyorum
Kendi sevgi ve erdem hazineme sığınarak
sunulanı geri çevirmeye.

Giderek kıtlaşan kaynaklar karşısında
Tüm varlıklarla ant içiyorum
Orantı yasasını aklımda tutmaya:
benim varlığım bir başkasının yokluğudur.

Gece yarısından sonra yıldızları izlerken
Tüm varlıklarla ant içiyorum
Varoluşun anlamının
boyutsuz olduğunu hatırlamaya.

Şafak vakti horozlar öterken
Tüm varlıklarla ant içiyorum
Korodaki her bir sesi tanımaya;
oradasın, bak sen de burada dostum.

Robert Aitken Roshi
Çeviren: İnan Mayıs Aru
Çizim: Matsubara Naoko