Dünyanın Sonuna Dair Bir Şarkı – Czeslaw Milosz
Dünyanın sona erdiği gün
Bir arı bir yoncanın etrafında döner,
Balkıyan ağını onarır bir balıkçı.
Mutlu musurlar denizde zıplar,
Toy serçeler oynaşır yağmur oluğunun yanında
Ve altın gömleklidir yılan hep olması gerektiği gibi.
Dünyanın sona erdiği gün
Kadınlar şemsiyelerle gezinir kırlarda,
Bir çayırın kenarında bir ayyaş uykuya dalar,
Seyyar satıcılar sokakta çığırtır
Ve adaya sarı yelkenli bir tekne yanaşır,
Kemanın sesi havada asılı kalır
Ve uzanır yıldızlı geceye.
Gökgürültüsü ve yıldırımlar bekleyenler
Sükutu hayale uğrar.
Alametleri ve İsrafil’in Sur’unu bekleyenler
İnanmaz olanın olmakta olduğuna.
Değil mi ki güneş ve ay tepemizde
Değil mi ki bombus arısı konuyor bir güle
Değil mi ki al yanaklı bebeler doğuyor
Kimse inanmaz olanın olmakta olduğuna.
Yalnız ak saçlı yaşlı bir adam, hani peygamber olacak türden
Ama peygamber değil, işi başından aşkındır zira,
Yineler durur bağlarken domateslerini:
Başka bir sonu olmayacak dünyanın,
Başka bir sonu olmayacak dünyanın.
Varşova, 1944
Czeslaw Milosz
Çeviren: İnan Mayıs Aru