Buddha’nın Son Dersi – Mary Oliver
Işık olun,
demişti Buddha
ölmeden önce.
Bunu düşünüyorum her sabah
doğu koyulurken
yırtmaya, sayısız bulutunu
karanlığın, yollamak için ilk
işaretini – bir yelpaze bembeyaz
yol yol pembeli güvezli,
alı yeşili bile var.
Kocamış bir adam, yere uzanmış
iki sal ağacı arasında,
ne dese olur hani,
ne olsa ölüm döşeğinde.
Işık alazlanır göğe,
koyulup çöker tarlaların üstüne.
Köylüler çepeçevre sarmış başını
handiyse ağzının içine düşecekler.
Daha güneşin kendi bile
asılı değilken, ayrık, mavi gökte
sarıyor dört yanımı
sarı dalgalarının deryası.
Şüphesiz aklından geçmiştir hepsi
çetin hayatında ne olup bittiyse.
Neden sonra bizzat güneşi duyarım
tepelerde balkırken
sanki milyon çiçek alev almış –
bana ihtiyaç yok, ona ne şüphe,
yine de dönüştüğümü hissediyorum
değeri anlatılamaz bir şeye.
Usul usul, dalların arasından,
kaldırdı elini.
Baktı yüzlerine o korkmuş kalabalığın.
Mary Oliver
Çeviren: İnan Mayıs Aru
Fotoğraf: Sri Lanka, Polonnaruwa şehrinde yatan Buddha heykeli
