Ay – Kabir
Gövdemin içinde bir ay var
kör gözüm görmez onu.
Bir ay ve bir güneş.
İçimde vuruşsuz bir davul çalar
gümbedegüm,
duymaz kulaklarım.
İnsan ben, benim deyip durdukça
yok kıymeti ne yapsa.
Tutkumuz ölüp gidince Ben-yaratığına
hem de onun varına yoğuna,
biter Usta’nın uğraşı.
Uğraşın amacı bilmektir,
bilince sona erer uğraş.
Elma ağacı meyve için çiçek açar,
meyve oldu mu düşer yapraklar.
Misk geyiğin içindedir ya
geyik onu aramaz.
O çayırda dolanıp, otlanmaya bakar.
Kabir
Çeviren: İnan Mayıs Aru
