Akbaba – Gil Scott-Heron
Dikilip durarak başında
Bir siyahın mahvoluşunun daha
Ya da uçarak vadide
Günle geceyi ayırarak
Haykırdı Akbaba “Ölümüm ben,” diye,
“Işık halkının üstüne.”
Kharon getirip salını
Geldi ruhlar üstünde süzülen denizde
Gördü çekip giden leş kuşunu
Sıcak kalpleri götüren soğuk yerlere.
Getto bir cennetti, biliyordu,
En adisi için tüm mahlûkatın.
Bir ıstırap yabanında
Ve ümitsizlik çölünde
Şeytani adaletin leş kargası
Yalın bir dehşet çığlığı atar.
Analarından alır bebelerini
Geriye tarifsiz bir acı bırakır.
Görecek olursan Akbaba’nın gelişini,
Zihninde daireler çizerek uçan,
Unutma ki kaçış yok
Peşini bırakmayacak.
Bir kavga sözü ver yalnızca bana,
Bir kavga senin ve benim ruhlarımız adına!
Gil Scott-Heron
Çeviren: İnan Mayıs Aru
