Adanmışlık – Lawrence Ferlinghetti
Beat bebeleri hem beat hem de “adanmış” olamayacağımı söyleyerek yükleniyor bana… Doğru, doğru, William Seward Burroughs demişti ki, “Yalnızca ölüler ve cankilerdir umursamaz olanlar– onların sırrına vakıf olunmaz.” Ben ikisi de değilim. İnsanım. İşte Beat Kuşağı’nın tüm o bol keseden atıp tutmaları ve “varoluşçuluğu”nun kalp para gibi metelik etmediği buradan açığa çıkar. Çünkü Jean Paul Sartre dünyayı umursar ve bilhassa yazarların adanmış olması gerektiğini avaz avaz bağırmıştır hep. Bağlılık en sevdiği küfürdür onun. Beat Kuşağı Sanatı’na ve Bağlanmama fikrine ağız dolusu gülerdi. Ben de öyle yapıyorum. Ve muhtemelen modern şiirin Gulyabanisi Allen Ginsberg de aynını söylerdi. Sadece ölülerdir hiçbir bağı olmayanlar. Ve Beat hipster’ının ayyaş nihilizmi doğal neticesine vardırılırsa bunun anlamı bizzat yaratıcı sanatçının ölümü olacaktır. Zira sanatçının “adanma eksikliği” intihara meyilli ve aldanmış bir nihilizm biçimidir.
Bence bir yazar ya da herhangi biri için politikadan çekilmek politik bir karardır. Ve hayatımız boyunca politikacılar tarafından manipüle edildiğimizden, sırf görmezden gelmekse onların oyununu oynamak olacaktır. Herkesin sürekli politika üzerine yazması gerektiğini söylemiyorum. Ama kaçınılmaz bir biçimde bununla karşılaşıp, görüyor ve bunun hakkında yazmıyorsanız buna kaypaklık denir.
Lawrence Ferlinghetti
Çeviren: İnan Mayıs Aru
